همه اهل‌بیت مهربانند
اما کسانی که این مهر را چشیده‌اند، تصدیق می‌کنند که مهربانی امام‌رضا طعم دیگری دارد
اهل‌بیت را با واژگان و صفات متنوعی زیارت می‌کنیم
اما بعضی صفات منحصر به یکی از آن‌هاست
‘أیها الإمام الرئوف’ که در زیارت‌نامه امام‌رضا آمده، صفت خاص ‘رأفت’ را برای ایشان ذکر می‌کند
‘رأفت’ در لغت فراتر و بسیار بالاتر از ‘رحمت’ است، چون هرگز در مسائل ناخوشایند به کار نمی‌رود
ولی رحمت در امور ناخوشایند که به خاطر مصلحت انجام می‌شود مثل جراحی یک بیمار توسط پزشک علاقه‌مند نیز استفاده می‌شود
این چنین است که مهربانی امام‌رضا جنس خاصی پیدا می‌کند
‘رأفت’ ایشان حتی در برزخ و قیامت نیز ادامه دارد
همه اهل‌بیت وعده داده‌اند که اگر کسی یک مرتبه به زیارت ایشان بیاید، آن بزرگواران نیز این زیارت را جبران خواهند کرد
ولی تنها امام‌رضا فرمودند که اگر کسی یک مرتبه به زیارت من بیاید من در سه مقام آن را جبران می‌کنم: در تنهایی قبر، هنگام عبور از پل صراط و هنگام حساب و کتاب
آیت‌الله نخودکی اصفهانی نقل می‌کند: شبی در عالم مکاشفه دیدم تختی در کنار یکی از ستون‌ها در صحن عتیق گذاشتند و حضرت رضا بر روی آن جلوس کردند
در همین حال دیدم از یک طرف صحن، اکثر مردمی که وارد می‌شدند با چهره برزخی خود مثل حیوانات هستند
اما وقتی از کنار تخت حضرت عبور می‌کردند، امام دست رأفت و لطف بر سر آنها می‌کشیدند و اینان بصورت انسان، پاک و نورانی از طرف دیگر صحن خارج می‌شدند
پس آیت‌الله اصفهانی وصیت می‌کند در همان جایگاه قرار گرفتن تخت امام‌رضا او را دفن کنند
شما مهربانی امام رضا را چگونه چشیده‌اید؟
