اتفاقات این روزهای ایران، شاید برای شما مخاطبین فطرسمدیا که دغدغۀ فرهنگی-اعتقادی دارید، موجب نگرانی و تشویش خاطر شده باشد
با نگاه به گذشته این سرزمین، درمییابیم که جان، فرهنگ و اعتقاد این مردم، به وفور دستخوش انواع جنگ، تاراج و خسارت گشته
در یورش وحشیانه مغولها شهرهای بزرگ ایران مانند سمرقند، بخارا، هرات و خراسان ویران و مراکز علمی و فرهنگی مانند کتابخانهها سوزانده شد
و جمعیتی افزون بر یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر کشته شدند
به قول جوینی: آمدند و کندند و سوختند و کشتند و بردند و رفتند…
در عهد قاجار، نبردهای ایران با روسیه و بریتانیا، فرجامی به جز از بین رفتن دهها هزار ایرانی و واداشتن عهدنامههای گلستان و ترکمانچای نداشت
در روزگار پهلوی نیز با اشغال ایران توسط شوروی و بریتانیا، سوای از قتل هزاران ایرانی، آسیبهای جبرانناپذیری به مردم وارد آمد…
و همین سی و اندی سال پیش در کارزار هشت ساله ایران و عراق آماری افزون بر نیم میلیون کشته و زخمی و صدها میلیارد دلار آسیب بر اقتصاد و فرهنگ این مردم واداشته شد
اما هیچ یک از این پیکارهای با سرنوشت، ایرانیان حقیقتجوی را از پویایی بازنداشت
شاید بیان مکاشفه میرزای قمی برای آرامش دلهای پریشان مرهمی شود که حضرت حجتبنالحسن عجلاللهتعالیفرجه خطاب به میرزا فرمودند:
اینجا (ایران) خانه شیعیان ماست. میشکند، خم میشود، خطر هست؛ ولی ما نمیگذاریم از بین برود. ما نگهش میداریم