در جهان یکی از شهرتهای ایران ما به هنر آوازه خوانی سنتی است. که البته با وجود ظرفیتهای بسیار، حتی در فضای معرفتی و خداشناسی امروزه به حاشیه کشیده شده. مناجاتهای ماه رمضان با نوای خوانندگان ایرانی نیز از این دست آوازهاست، اما همواره خوانندگانی از تاجاصفهانی، موذنزاده، شجریان تا کریمخانی برای حفظ و شناسایی این هنر اصیل کوشیدند. محمد علی کریم خانی، اصالتا اهل قزوین بود که از کودکی آواز خواندن در مجالس مذهبی را آغاز کرد صدای زیبای او به کمک محمد اصفهانی شناخته شد و همکاریاش با آریا عظیمی نژاد منجر به خلق قطعۀ فاخر و ماندگار “آمدم ای شاه پناهم بده” شد اهل فرهنگ و هنر در وصف صدای او اینگونه شهادت میدهند: همایون شجریان در تمجید از آواز کریمخانی گفت: قطعۀ «من کجا باران کجا» را بر اساس آواز استاد کریمخانی تنظیم کردم. وقتی اولین بار صدای او را شنیدم مبهوت شدم و کارهای او را دنبال کردم، بعد از آن آوازی را طراحی کردم بر اساس قواعدی که ایشان آواز خود را خوانده بودند. از دیگر آثار محمدعلیکریمخانی میتوان به آلبوم “ساقیسرمست” که دربارۀ واقعه کربلاست اشاره کرد. اما اکنون در اواخر خرداد ۱۴۰۱ مردمپ ایران این صدای ماندگار را از دست دادند و در غم او به سوگ نشستند. خاک برایش خوش باد