سیمین هم منتظر بود

نخستین بانوی داستان‌نویس ایران از کتابی می‌گفت که نامش «کوه سرگردان» بود اما حالا تنها همان نامش مانده. آخرین رمان او که شامل واپسین پیامش به مخاطبین بود ناپدید گشت… آیا در مفقود شدن این رمان رازی نهفته بود؟
رازی از جنس آخرالزمان… آنچه مشخص است، این است که دست‌هایی در کار بوده است که در دوران مریضی و بعد از مرگ ایشان خبر مفقود شدن این رمان به رسانه ها درز نکند مجله ادبیهنری نافه در شماره آبان ۱۳۸۹ خود در گزارشی با عنوان «در جستجوی کوه سرگردان» خبر داد که رمان کوه سرگردان سیمین دانشور از سال ۱۳۸۶ در خانه او مفقود شده‌است اما این رمانِ ناپدید شده که پیام آخر زندگی سیمین را به خود اختصاص می‌دهد چه در برداشت؟
گم شدن آخرین پیام‌های او که حالا به یک راز تبدیل شده، خیال چه کسانی را آسوده کرده؟